Nov 28, 2024 
Robenakoksyb to substancja czynna preparatu Onsior, który jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) zatwierdzonym przez Europejską Agencję Leków do stosowania u kotów.
Z tego artykułu dowiesz się, czym jest robenakoksyb i jak działa, jakie są wskazania do jego stosowania oraz co warto wiedzieć na temat jego bezpieczeństwa i skutków ubocznych. Znajdziesz również odpowiedzi na często zadawane pytania dotyczące tego leku.
Robenakoksyb dla kotów – podstawowe informacje
O stosowaniu robenakoksybu u kotów
Onsior (robenakoksyb) to pierwszy i jedyny zatwierdzony przez EMA niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) do stosowania u kotów.
Onsior to nazwa handlowa robenakoksybu, niesteroidowego leku przeciwzapalnego (NLPZ) produkowanego przez firmę Elanco Animal Health. Lek został zatwierdzony przez Europejską Agencję Leków (EMA) do stosowania u kotów w celu łagodzenia bólu i stanu zapalnego u kotów po sterylizacji, kastracji lub chirurgicznych zabiegach ortopedycznych.
Robenakoksyb, należący do gruby koksybów, jest znany jako selektywny niesteroidowy lek przeciwzapalny hamujący aktywność cyklooksygenazy indukowanej (COX-2). W organizmie występują dwa rodzaje enzymu cyklooksygenazy (COX): COX-1 i COX-2. COX-1 bierze udział w normalnych funkcjach fizjologicznych, szczególnie w żołądku, nerkach i płytkach krwi, podczas gdy COX-2 wpływa na przebieg stanu zapalnego.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne mają zdolność blokowania szlaków COX, a w konsekwencji zmniejszania stanu zapalnego i bólu. Pomyśl o tym, biorąc lek z grupy NLPZ, taki jak ibuprofen – to inhibitor stanu zapalnego, który łagodzi obrzęk i ból na przykład po skręceniu kostki czy nadwyrężeniu pleców podczas dźwigania worka ze żwirkiem.
Jednakże blokowanie szlaków COX wymaga pójścia na pewne kompromisy. NLPZ mogą hamować aktywność COX-2, przynosząc ulgę w bólu i stanach zapalnych, ale wpływają także na COX-1, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Zablokowanie COX-1 może prowadzić do problemów takich jak wrzody żołądka, uszkodzenie nerek i problemy z krzepnięciem krwi.
Zwierzęta domowe są szczególnie wrażliwe na działanie NLPZ, dlatego konieczne było opracowanie leków o większej selektywności blokowania szlaku COX-2 i minimalnym wpływie na COX-1. W przypadku kotów czułość na NLPZ jest jeszcze większa niż u psów.
Robenakoksyb jest pierwszym NLPZ zatwierdzonym przez EMA do stosowania u kotów. To selektywny inhibitor COX-2 o minimalnym wpływie na COX-1, który u kotów jest około 500 razy bardziej selektywny dla COX-2 niż COX-1.
Jak robenakoksyb działa na koty?
Robenakoksyb jest przeznaczony do stosowania w celu łagodzenia bólu pooperacyjnego i stanu zapalnego, ale lekarze weterynarii przepisują go również w przypadku innych innych dolegliwości
Lek Onsior u kotów jest przeznaczony do łagodzenia pooperacyjnego bólu i stanu zapalnego związanego z zabiegami ortopedycznymi, owariohisterektomią (sterylizacją) i kastracją.
Onsior jest zatwierdzony do stosowania do trzech dni po tych zabiegach chirurgicznych. Ważne jest, aby pamiętać, że chociaż istnieje pewne ryzyko wystąpienia skutków ubocznych, o czym wkrótce opowiemy, stwierdzono, że robenakoksib zapewnia lepszą ulgę w bólu przez pierwsze osiem godzin po zabiegu w porównaniu z lekiem przeciwbólowym buprenorfiną.
Onsior jest lekiem zatwierdzonym przez EMA, a jego stosowanie uważa się za bardzo bezpieczne. W związku z tym lekarze weterynarii bardzo często przepisują robenakoksyb także w przypadku innych schorzeń powodujących ból i stan zapalny, takich jak urazy.
Przeczytaj także: Co możesz dać kotu na ból? 6 opcji polecanych przez weterynarzy
Skutki uboczne stosowania u kotów robenakoksybu
Podczas stosowania robenakoksybu możliwe są działania niepożądane, jednak ryzyko ich wystąpienia jest znacznie mniejsze w porównaniu z innymi NLPZ.
Chociaż robenakoksyb jest bardzo selektywny w stosunku do COX-2, co oznacza, że ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest znacznie mniejsze w porównaniu z innymi NLPZ, to jednak nadal istnieje pewne ryzyko.
Ogólnie rzecz biorąc, działania niepożądane wynikające ze stosowania NLPZ, mogą obejmować: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wrzody żołądka, toksyczność dla nerek, toksyczność dla wątroby i krwawienie.
Według producenta u kotów najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują przemijającą, łagodną biegunkę i luźny stolec, zmniejszony apetyt, letarg i wymioty.
Mogą również wystąpić powikłania w miejscu zabiegu chirurgicznego lub w miejscu wstrzyknięcia robenakoksybu podawanego dożylnie, takie jak krwawienie i stan zapalny.
Zgodnie z kontrolowanym badaniem terenowym oceniającym bezpieczeństwo robenakoksybu, u trzech do czterech kotów spośród ponad 160 badanych wystąpiły te skutki uboczne, co sugeruje, że robenakoksyb jest dobrze tolerowany przez większość kotów, gdy jest podawany w odpowiednich dawkach.
Bardzo rzadkie zgłaszane skutki obejmują krew w moczu, wypadanie włosów, niewydolność oddechową, brak koordynacji i śmierć. Przypadki śmierci są najczęściej związane z niewydolnością nerek.
Należy mieć na uwadze, że te potencjalne skutki uboczne są obserwowane u zdrowych kotów. Prawdopodobieństwo ich wystąpienia wzrasta, jeśli kot jest odwodniony, przyjmuje leki moczopędne (takie jak furosemid na choroby serca) lub ma zaburzenia czynności nerek, serca lub wątroby.
Przedawkowanie któregokolwiek leku z grupy NLPZ może zwiększać ryzyko poważnych skutków ubocznych, takich jak wrzody przewodu pokarmowego, uszkodzenie nerek i wątroby oraz krwawienie spowodowane zaburzeniami czynności płytek krwi.
Przeczytaj także: Układ pokarmowy kota: anatomia, choroby i leczenie
U młodych, zdrowych kotów dawki dwa i pięć razy większe od zalecanej dawki robenakoksybu do wstrzykiwań nie powodowały znaczących skutków ubocznych. Badania bezpieczeństwa wykazały również, że 30-dniowe podawanie takim kotom dawki pięciokrotnie większej od zalecanej nie miało znaczących skutków dla ich zdrowia i parametrów laboratoryjnych.
Leczenie toksyczności lub przedawkowania robenakoksybu polega zwykle na podaniu środków osłaniających przewód pokarmowy w celu leczenia wrzodów lub ochrony przed powstaniem nowych zmian, diurezie nerek z dożylnym podaniem płynów oraz, w razie potrzeby, wdrożeniu innego leczenia wspomagającego. W niektórych przypadkach może być wymagana opieka szpitalna.
Robenakoksyb może wchodzić w interakcje z innymi lekami. Najważniejsze środki ostrożności dotyczą tego, że robenakoksyb nie może być podawany z innym NLPZ (w tym aspiryną dla dzieci) ani kortykosteroidami (takimi jak prednizolon lub budezonid).
Jednoczesne stosowanie kilku NLPZ lub podawanie ich wraz ze sterydami znacznie zwiększa ryzyko szkodliwych skutków, szczególnie w obrębie przewodu pokarmowego.
Przed podaniem robenakoksybu zawsze omów z lekarzem weterynarii leki, które przyjmuje twój kot.
W razie podejrzenia przedawkowania robenakoksybu, wystąpienia jego skutków ubocznych bądź ryzyka połączenia go z innym niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym lub sterydem, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Możesz też spróbować zasięgnąć pomocy w lokalnym ośrodku informacji toksykologicznej.
Dawkowanie robenakoksybu u kotów
Lek Onsior jest przeznaczony do stosowania maksymalnie przez trzy dni, a każdą dawkę podaje się raz na 24 godziny.
Lek Onsior jest zatwierdzony wyłącznie do stosowania u kotów w wieku 4 miesięcy lub starszych, ważących co najmniej 2,5 kg. Według producenta dokładne dawkowanie tabletek doustnych jest niemożliwe u kotów ważących mniej niż 2,5 kg, ponieważ tabletki te nie są przeznaczone do dzielenia.
Producent wskazuje następujące dawkowanie leku Onsior: jedna tabletka 6 mg dla kotów ważących od 2,5 do 6 kg i dwie tabletki po 6 mg dla kotów ważących od 6 do 12 kg.
Lek Onsior jest przeznaczony do stosowania maksymalnie przez trzy dni, a każdą dawkę podaje się raz na 24 godziny. Tabletki Onsior są dostępne w blistrach po trzy tabletki o dawce podanej na etykiecie.
Tabletki można podawać z pokarmem lub bez, jednak podanie ich bez jedzenia (lub w bardzo małej ilości pożywienia albo w smakołyku) może zwiększyć wchłanianie leku.
Lek Onsior jest dostępny również w formie roztworu do wstrzykiwań. W warunkach ambulatoryjnych bardzo często stosuje się ją przed zabiegiem lub w jego trakcie, tak aby kot mógł komfortowo rozpocząć rekonwalescencję.
Istnieje kilka niezatwierdzonych zastosowań robenakoksybu, w tym podawanie go przez sześć dni w przypadku ostrego bólu i do 28 dni w przypadku przewlekłego bólu. Przedłużone przyjmowanie robenakoksybu było dobrze tolerowane przez koty cierpiące na chorobę zwyrodnieniową stawów i niektóre koty z przewlekłą chorobą nerek, o ile podawane im były odpowiednie dawki. Nie stwierdzono wówczas zauważalnych skutków ubocznych lub zmian w wynikach badań laboratoryjnych.
Długotrwałe stosowanie NLPZ należy każdorazowo omówić pod kątem tego, czy korzyści z łagodzenia bólu i stanu zapalnego przewyższają ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Każdy kot toleruje leki inaczej, dlatego weterynarz powinien oceniać plusy i minusy wdrożenia leczenia indywidualnie dla danego zwierzaka.
Robenakoksyb dla kotów: podsumowanie
Robenakoksyb skutecznie łagodzi ból u kotów i zazwyczaj jest przez nie dobrze tolerowany.
Robenakoksyb, lek znany pod nazwą handlową Onsior, jest uznawany za najbezpieczniejszy dostępny NLPZ do stosowania u kotów, który cechuje najniższe ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Jest on niezbędny w skutecznym łagodzenia bólu, zwłaszcza u kotów po zabiegach chirurgicznych. O ile robenakoksyb jest podawany przez odpowiednio krótki czas, większość mruczków reaguje na niego dobrze. Szczególnie wysoka tolerancja występuje u młodszych, zdrowych zwierząt.
Niemniej jednak skutki uboczne mogą wystąpić przy każdym NLPZ. Podczas stosowania robenakoksybu ważne jest ścisłe monitorowanie kota, a wszelkie działania niepożądane należy zgłaszać lekarzowi weterynarii.
Zastrzeżenie dotyczące dawkowania leków:
Dawkowanie podajemy wyłącznie dla leków zatwierdzonych do stosowania u kotów przez Europejską Agencję Leków, kierując się ich wytycznymi na etykiecie. W przypadku leków stosowanych niezgodnie z przeznaczeniem udzielamy jedynie wytycznych dotyczących bezpieczeństwa. Odpowiednie dawkowanie leków w przypadku stosowania ich niezgodnie z przeznaczeniem może wskazać wyłącznie lekarz weterynarii.
W celu ustalenia, czy konkretny lek jest odpowiedni dla twojego kota, zalecamy konsultację z lekarzem weterynarii. Samodzielne zmiany dawki mogą wiązać się z ryzykiem dla zdrowia zwierzęcia. Nie zalecamy stosowania leków przeznaczonych dla ludzi u zwierząt domowych bez konsultacji z lekarzem weterynarii.
