Zakażenie oka kota: Objawy i leczenie

Zakażenie to „inwazja i namnażanie się mikroorganizmów, takich jak bakterie czy wirusy, które normalnie nie występują w organizmie i mogą prowadzić do choroby”. W przypadku oczu kota oznacza to infekcję spowodowaną przez patogeny bakteryjne lub wirusowe.

Rodzaje rodziców u kotów

Oko kota pokryte jest cienką, przezroczystą błoną śluzową zwaną spojówką, która stanowi pierwszą linię obrony przed czynnikami chorobotwórczymi. Gdy dochodzi do infekcji, najczęściej obejmuje ona właśnie tę błonę – mówimy wtedy o „ zapaleniu spojówki ”.

Jeśli infekcja dotyczy również przedniej powierzchni gałki ocznej – rogówki – stan nazywany jest zapaleniem rogówki (keratitis). Oba stany często występują razem jako zapalenie rogówki i spojówek (keratoconjunctivitis).

Kiedy opiekunowie mówią o „infekcji oka u kota”, zazwyczaj mają na myśli właśnie zapalenie spojówek. Inne, rzadsze przypadki mogą obejmować uszkodzenia głębszych struktur oka, np. w wyniku urazu, który umożliwia bakteriom wniknięcie do wnętrza gałki ocznej. Takie sytuacje są poważne i wymagają natychmiastowej pomocy weterynaryjnej.

Infekcje dzieli się na:

• Pierwotne – wywołane bezpośrednio przez patogeny, które przenikają do spojówki.
• Wtórne – powstałe na skutek innych problemów, takich jak wady powiek, urazy, podrażnienia, osłabienie odporności (np. w przebiegu FIV ( koci AIDS ) lub białaczka kotów, mogą również powodować problemy z oczamiJak koty zapadają się na oczy?

Jak koty zarażają się infekcjami oczu?

Najczęstszymi czynnikami zakaźnymi powodującymi infekcje oka u kotów są:

• bakterie Chlamydia felis i Mycoplasma
• wirusy: kaliciwirus kotów (FCV) i herpeswirus kotów (FHV)

Patogeny te przenoszą się pomiędzy kotami drogą bezpośredniego kontaktu oraz drogą kropelkową (aerozolową). Infekcje wtórne mogą być skutkiem zaburzenia naturalnych mechanizmów obronnych oka – np. przez uraz, ciało obce czy chorobę ogólnoustrojową – co ułatwia bakteriom obecnym w środowisku przeniknięcie do spojówki.

Jak rozpoznać infekcję oka u kota?

U kotów z urazem często obserwowane jest mrużenie oczu i wodnista wydzielina z oczu.

Jedno lub oba oczy kota mogą wyglądać nienaturalnie. Kot często mruży oczy lub trzyma je częściowo, a nawet całkowicie zamknięte. W niektórych przypadkach spojówka może być tak obrzęknięta, że przysłania gałkę oczną.

Z oczu może wypływać wydzielina – przezroczysta, wodnista lub ropna. Wydzielina ta może gromadzić się w kącikach oczu lub spływać po pyszczku, powodując zabrudzenia sierści wokół oczu i na przedniej części twarzy.

Objawy uszkodzenia kota

Zapalenie spojówek jest zdefiniowane jako stan zapalny spojówki. Uniwersalnymi objawami są zaczerwienienie, gorączka, utrata funkcji, obrzęk i ból/dyskomfort.

Objawy zapalenia spojówek u kota

Gdy spojówka ulega zapaleniu, dochodzi do widocznych zmian:

• Zaczerwienienie oczu lub zaróżowienie oka
• Uczucie ciepła wokół oka,
• przymknięcie powieki (utrata funkcji – kot może mieć trudności z otwarciem oka)
• Obrzęk spojówki (błona śluzowa może być bardziej skomplikowana niż zwykle, wyglądając jak czerwona, mięsista wyściółka oka)
• Ból/dyskomfort, który może objawiać się swędzeniem, podczas gdy kot pociera oko łapą lub pociera głowę o podłoże
• Obecność wydzieliny w oczach , wodnistej, żółtej lub ropnej.

Jeśli infekcja ma podłoże wirusowe (np. kaliciwirus lub herpeswirus), mogą pojawić się dodatkowe objawy infekcji  górnych dróg oddechowych, takie jak kichanie i/lub wydzielina z nosa . W niektórych przypadkach gałka oczna może również ulec zmianom – np. zmętnieniu lub przebarwieniu rogówki.

Jak leczyć infekcję oka u kota?

Pierwsza pomoc polega na regularnym przemywaniu oka lekko solonym roztworem:

Rozpuść 1 łyżeczkę soli w 450 ml przegotowanej wody. Odczekaj, aż roztwór ostygnie do temperatury pokojowej. Zwilż wacik lub gazik i delikatnie przetrzyj nim oko kota, aby usunąć wydzielinę. Przemywaj oko co 2–4 godziny, używając za każdym razem czystego wacika.

Jeśli w ciągu 24 godzin objawy nie ustępują lub pogarszają się, należy bezzwłocznie udać się do lekarza weterynarii.

Leczenie kotów

Weterynarz może zastosować następujące procedury diagnostyczne i lecznicze:

Oto, jak weterynarz może leczyć infekcję oka u kota:

• Szczegółowe badanie oka – ocena spojówek, powiek i powierzchni rogówki.
• Cytologia – pobranie próbki z powierzchni oka do analizy mikroskopowej.
• Test Schirmera – sprawdzenie produkcji łez w celu wykluczenia zespołu suchego oka (keratoconjunctivitis sicca).
• Wymaz – do badania laboratoryjnego w celu identyfikacji patogenu (np. Chlamydia felis).
• Barwnik fluoresceinowy – służy do wykrywania uszkodzeń rogówki (np. wrzodów, zadrapań) i do sprawdzenia drożności kanalików łzowych.
• Badanie pod powieką – po znieczuleniu oka można sprawdzić, czy nie znajduje się tam ciało obce (np. źdźbło trawy).

Po przeprowadzeniu badania lekarz postawi diagnozę i dobierze odpowiednie leczenie

Leki na infekcję oka kota

Antybiotyki miejscowe – w formie kropli (3–4 razy dziennie) lub maści (np. z kwasem fusydowym – raz dziennie). Leczenie trwa zazwyczaj ok. 5 dni, ale może się przedłużyć. Leki doustne – przy zakażeniach Chlamydia felis lub Mycoplasma podaje się antybiotyk, np. doksycyklinę w tabletkach. Leki przeciwwirusowe – w przypadku potwierdzenia herpeswirusa mogą być stosowane zarówno preparaty miejscowe, jak i doustne.

Leczenie bez recepty

Dostępne są preparaty dostępne bez recepty, np. krople z propamidyną (np. „Brolene”), o działaniu antyseptycznym. Nie powinny być jednak stosowane bez konsultacji z lekarzem weterynarii – mogą być nieskuteczne lub wręcz szkodliwe w niektórych przypadkach.

Jak leczyć infekcję oczu u kota w domu?

Najlepszym i najbezpieczniejszym sposobem jest regularne przemywanie oczu solą fizjologiczną:

Przemywaj oko 3–4 razy dziennie, delikatnie usuwając wydzielinę. Za każdym razem używaj świeżego wacika lub gazika. Zawsze przecieraj od zewnętrznego kącika oka do wewnętrznego, by uniknąć przenoszenia zakażenia.

Zdrowie oczu jest bardzo ważne – oczy są wyjątkowo delikatne i łatwo ulegają uszkodzeniu. Dlatego każdą zmianę należy traktować poważnie i niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza weterynarii.