Nov 28, 2024 
Tresaderm to nazwa handlowa leku w postaci roztworu do stosowania miejscowego zawierającego tiabendazol, deksametazon i siarczan neomycyny, produkowanego przez firmę Merial Animal Health, obecnie część koncernu Boehringer Ingelheim Animal Health.
W tym artykule dowiesz się, czym jest środek Tresaderm, w leczeniu jakich chorób się go stosuje oraz jakie może powodować działania niepożądane. Poznasz też odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania na temat preparatu.
Tresaderm dla kotów – opis
O stosowaniu Tresadermu u kotów
Tresaderm to lek łączący trzy substancje aktywne – tiabendazol, deksametazon i siarczan neomycyny – przeznaczony do miejscowego stosowania na skórę i uszy.
Tiabendazol jest środkiem przeciwgrzybiczym skutecznym w walce z organizmami powodującymi grzybicę (dermatofitozy), mianowicie microsporum i trichophyton. Dobrze działa także przeciwko grzybom drożdżowym, takim jak malassezia, które mogą nadmiernie rozrastać się, powodując infekcje skóry i uszu.
Neomycyna to antybiotyk, który można stosować miejscowo w leczeniu powierzchniowych zakażeń bakteryjnych skóry i uszu, szczególnie wywołanych przez bakterie szczepów staphylococcus, proteus i pseudomonas .
Deksametazon jest kortykosteroidem, który działa przeciwzapalnie, zmniejszając zaczerwienienie, obrzęk i swędzenie skóry oraz uszu.
Łącząc te trzy środki, preparat Tresaderm może za jednym zastosowaniem leczyć choroby skóry i uszu wywołane przez bakterie i grzyby, którym towarzyszy świąd i stan zapalny.
Jak działa preparat Tresaderm?
Tresaderm został zatwierdzony przez EMA do stosowania u kotów w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych skóry, uszu i gruczołów okołoodbytniczych.
Tresaderm jest najczęściej stosowany u kotów w leczeniu nadmiernego rozrostu drożdżaków grzybiczych w uszach kotów, co może być bardzo swędzące i drażniące. U kotów może wystąpić nadmierny rozrost drożdżaków powszechnie jako objaw alergii, ale może on również wystąpić wtórnie do roztoczy usznych.
Roztocza uszne są powszechnym problemem u kotów, zwłaszcza u młodych kociąt. Zawarty w Tresadermie tiabendazol niszczy jaja roztoczy, zapobiegając wylęgnięciu się nowych insektów.
Tresaderm można również stosować w przypadku niemal każdej miejscowej infekcji skóry lub innych chorób skóry obejmujących powierzchniowy stan zapalny, o ile jest to mniejszy, bardziej skupiony obszar. Obejmuje to małe, odizolowane obszary grzybicy grzybiczej.
Chociaż w medycynie weterynaryjnej dostępnych jest wiele leków do uszu, tylko niewiele z nich posiada ulotkę upoważniającą do stosowania u kotów. Jednym z takich leków jest Tresaderm.
Skutki uboczne stosowania u kotów Tresadermu
Tresaderm może leczyć nadmierny rozrost drożdżaków w uszach, który może wystąpić z powodu alergii lub gdy kot ma roztocza uszne.
Na szczęście skutki uboczne stosowania preparatu Tresaderm zdarzają się rzadko, o ile jest on stosowany prawidłowo i zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.
Tresaderm nie jest przeznaczony do stosowania w okolicach oczu. Należy unikać kontaktu leku z oczami kota, zwłaszcza podczas leczenia zmian wokół nosa lub powiek.
Niektóre koty mogą wykazywać nadwrażliwość na składnik antybiotyku, neomycynę. Może to objawiać się nasileniem podrażnienia i stanu zapalnego w miejscu aplikacji. Jest to znacznie mniej powszechne, gdy neomycyna jest łączona ze sterydem, na przykład deksametazonem, a tak właśnie jest w przypadku Tresadermu.
Jeśli w miejscu zastosowania zauważysz pogorszenie stanu skóry, najlepiej przerwij stosowanie preparatu i skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Kąpiel lub umycie dotkniętymi zmianami obszaru płynem do mycia naczyń lub bezpiecznym dla zwierząt szamponem pomoże usunąć pozostałości środka na skórze.
Ponieważ Tresaderm musi być przechowywany w lodówce, po nałożeniu wywołuje uczucie chłodu. Podczas aplikacji miej na uwadze, że niektóre koty mogą być na to nadwrażliwe. Jeśli nie masz pewności, czy mruczek reaguje negatywnie na preparat ze względu na zimno, czy może z powodu nadwrażliwości skóry lub alergii, koniecznie skontaktuj się z lekarzem weterynarii.
Choć również rzadko, stosowanie miejscowych leków sterydowych może czasami prowadzić do ogólnoustrojowych skutków ubocznych, takich jak te, które można zaobserwować u kota przyjmującego doustny steryd. Klasycznie, objawy te mogą obejmować zwiększone picie , oddawanie moczu i apetyt.
Tresaderm nie jest przeznaczony do długotrwałego stosowania w przypadku jakichkolwiek schorzeń, ale jeśli jest stosowany w ten sposób, istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia takich skutków ubocznych. Długotrwałe stosowanie sterydów u kotów wiąże się również z cukrzycą i niewydolnością serca .
Ponownie, wystąpienie takich efektów jest mało prawdopodobne w przypadku leków stosowanych miejscowo, ale może się zdarzyć, jeśli produkt miejscowy stosuje się w większych dawkach, jeśli dużą ilość leku stosuje się na wielu lub dużych obszarach ciała lub jeśli stosuje się go przez dłuższy czas.
Każda infekcja skóry lub ucha, która wydaje się pogarszać zamiast ustępować po podaniu Tresaderm, może nie być związana ze skutkami ubocznymi leku, ale wskazuje, że antybiotyk lub środek przeciwgrzybiczy zawarty w Tresaderm jest nieskuteczny przeciwko obecnym organizmom. Może to oznaczać konieczność ponownego sprawdzenia infekcji przez lekarza weterynarii.
W przypadku stosowania jako leku do uszu, zawsze ważne jest monitorowanie oznak utraty słuchu, postępującego lub pogarszającego się bólu ucha, przechylania głowy i/lub chodzenia w kółko. Dotyczy to stosowania jakichkolwiek leków do uszu. Te oznaki mogą wskazywać, że błona bębenkowa została uszkodzona, a większość leków do uszu nie nadaje się do stosowania w przypadkach, gdy błona bębenkowa nie jest nienaruszona.
Weterynarz często sprawdza integralność błony bębenkowej podczas badania, ale nie zawsze jest to możliwe ze względu na ból lub dyskomfort ucha w momencie badania, a także ze względu na wrażliwość kota na badanie uszu.
Jeśli podejrzewasz, że u twojego kota mogły wystąpić skutki uboczne stosowania preparatu Tresaderm lub jeśli podejrzewasz przedawkowanie, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Możesz też spróbować zasięgnąć pomocy w lokalnym ośrodku informacji toksykologicznej.
Dawkowanie Tresadermu u kotów
Stosując Tresaderm, należy przestrzegać zaleceń lekarza weterynarii dotyczących dawkowania i stosowania.
W przeciwieństwie do większości leków do stosowania miejscowego, Tresaderm należy przechowywać w lodówce.
Według producenta skóra lub ucho powinny być wolne od zanieczyszczeń lub wydzieliny. W przypadku stosowania w uszach należy zakraplać od pięciu do piętnastu kropli do kanału słuchowego co 12 godzin, w zależności od stopnia zaawansowania schorzenia ucha. Butelka z kroplomierzem jest zaprojektowana tak, aby wygodnie mieściła się w zewnętrznym otworze kanału słuchowego.
W przypadku stosowania preparatu na innej części skóry, producent zaleca dokładne nawilżenie zmienionego chorobowo miejsca roztworem Tresaderm, stosując około dwóch do czterech kropli na cal kwadratowy co 12 godzin.
Większość schorzeń uszu i skóry należy leczyć przez co najmniej 10 do 14 dni, ale bardzo ważne jest, aby weterynarz ponownie sprawdził dotknięte obszary skóry i uszu, ponieważ czasami konieczne są dłuższe cykle leczenia. Przypadki grzybiczych infekcji grzybiczych zwykle wymagają co najmniej czterech do sześciu tygodni leczenia.
Jeśli weterynarz zdiagnozował konkretną chorobę skóry lub uszu za pomocą pewnych testów, takich jak cytologia, hodowla lub reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR), nigdy nie należy przerywać leczenia schorzenia tylko na podstawie jego wyglądu. Ponowne sprawdzenie schorzenia za pomocą pierwotnej metody testowania jest ważne dla potwierdzenia, że schorzenie zostało rzeczywiście rozwiązane.
Podsumowanie
Tresaderm to bardzo przydatny miejscowy lek, który jest przeznaczony do stosowania u kotów w leczeniu różnych chorób zakaźnych i zapalnych skóry i uszu. Jak w przypadku każdego miejscowego roztworu, zwykle aplikuje się go na mniejszych obszarach dotkniętej chorobą skóry.
Tresaderm należy przechowywać w lodówce, dlatego podczas aplikacji daje uczucie chłodu, co może przeszkadzać niektórym wrażliwym kotom, zwłaszcza w okolicach uszu. Niektóre koty mogą reagować na neomycynę alergicznie. Jeśli którykolwiek z objawów u kota się pogorszy, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem weterynarii – sprawdzi, czy jest to prawdziwy skutek uboczny preparatu i czy konieczne jest zastosowanie innej metody leczenia.
Zastrzeżenie dotyczące dawkowania leków:
Dawkowanie podajemy wyłącznie dla leków zatwierdzonych do stosowania u kotów przez Europejską Agencję Leków, bazując na informacjach podanych na ich etykiecie. W przypadku leków stosowanych niezgodnie z przeznaczeniem udzielamy jedynie wytycznych dotyczących bezpieczeństwa. Odpowiednie dawkowanie leków w przypadku stosowania ich niezgodnie z przeznaczeniem może wskazać wyłącznie lekarz weterynarii.
W celu ustalenia, czy konkretny lek jest odpowiedni dla twojego kota, zalecamy konsultację z lekarzem weterynarii. Samodzielne zmiany dawki mogą wiązać się z ryzykiem dla zdrowia zwierzęcia. Nie zalecamy stosowania leków przeznaczonych dla ludzi u zwierząt domowych bez konsultacji z lekarzem weterynarii.
