Demencja u kotów: objawy, diagnoza i leczenie

Dzięki postępowi współczesnej medycyny i lepszej opiece weterynaryjnej koty żyją dłużej niż kiedykolwiek wcześniej. Jednak długowieczność naszych mruczących przyjaciół wiąże się z pewnymi wyzwaniami – jednym z nich jest kocie zaburzenie funkcji poznawczych, czyli kocia demencja.

Podobnie jak w przypadku choroby Alzheimera u ludzi, koty z demencją mogą mieć problemy z orientacją, mogą wykazywać spadek zdolności poznawczych, zaburzenia cyklu snu i czuwania oraz zmiany w zachowaniu społecznym. Jeśli masz w domu starszego kota, warto wiedzieć, jak rozpoznać tę chorobę i jak pomóc swojemu futrzastemu seniorowi.

Jak powszechna jest demencja u kotów?

To trudne pytanie, ponieważ kocia demencja jest stosunkowo nową diagnozą w weterynarii. Wielu opiekunów może nawet nie zdawać sobie sprawy, że ich kot cierpi na zaburzenia poznawcze – mylą je ze zwykłym starzeniem się lub innymi chorobami.

Dodatkowo, niektóre schorzenia, jak choroba nerek czy nadczynność tarczycy, mogą dawać objawy podobne do demencji, co jeszcze bardziej utrudnia jej rozpoznanie.

Jakie są objawy demencji u kotów?

Demencja jest związana ze starszymi kotami. Upośledzenie umysłowe jest zwykle zauważane u kotów starszych niż 10 lat, a demencja u kotów jest zwykle widoczna u kotów w podeszłym wieku – 15 lat i starszych.

Najczęstsze objawy związane z demencją u kotów to zmiany w zachowaniu i zdolnościach umysłowych. Objawy demencji mogą obejmować:

• Dezorientacja – kot może sprawiać wrażenie zagubionego, stać w kącie i nie wiedzieć, jak się stamtąd wydostać.
• Problemy z kuwetą – nieodpowiednie oddawanie moczu i kału poza kuwetą, mimo wcześniejszej czystości.
• Zmiany w cyklu snu – kot może spać w dzień, a nocą głośno miauczeć i wędrować po domu.
• Zwiększona wokalizacja – miauczenie, wycie, “rozmowy” z niewidzialnymi przyjaciółmi.
• Problemy z pielęgnacją – zaniedbanie sierści, splątane futro, brak wcześniejszej dbałości o higienę.
• Zmniejszona reakcja na bodźce – kot może wydawać się „oderwany od rzeczywistości”.
• Większa lękliwość lub agresja – kot może częściej się chować, syczeć na domowników lub unikać kontaktu.
• Utrata zainteresowania ulubionymi zajęciami – brak chęci do zabawy, polowania na zabawki czy skakania na ulubione miejsca.
• Zapominanie znanych zachowań – np. nagłe „niezrozumienie”, jak korzystać z kuwety lub jak dostać się na kanapę.

Diagnoza demencji u kotów

Demencja u kotów to „diagnoza wykluczenia”, tzn. weterynarz wykluczy wszelkie inne choroby, które mogą powodować podobne objawy. Jeśli wszystkie inne problemy zostaną wykluczone, wówczas stosuje się diagnozę demencji u kotów.

Jak wspomniano wcześniej, takie stany jak nadczynność tarczycy mogą naśladować objawy kociej demencji. Stany takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów, cukrzyca , głuchota, ślepota, zespół Cushinga, zaawansowana choroba nerek, rak i choroba serca mogą również powodować objawy podobne do kociej demencji.

W związku z tym weterynarz będzie chciał przeprowadzić od Ciebie wywiad ustny, przeprowadzić pełne badanie fizykalne i wykonać odpowiednie testy. W zależności od tego, co weterynarz zauważy podczas badania fizykalnego, testy mogą obejmować badanie krwi, moczu i kału.

Dodatkowe testy mogą zostać zlecone, jeśli weterynarz znajdzie konkretny problem. Dodatkowe testy mogą obejmować prześwietlenie, USG jamy brzusznej, biopsję dotkniętego narządu lub skierowanie do okulisty, neurologa lub innych specjalistów.

Leczenie demencji u kotów

Nie ma lekarstwa na demencję, ale możesz ułatwić życie swojemu kotu i potencjalnie spowolnić postęp choroby.

Niestety, nie ma lekarstwa na demencję u kotów. Istnieje jednak wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby potencjalnie spowolnić postęp choroby, a także istnieją sposoby na modyfikację środowiska kota, aby zmaksymalizować jego zdrowie, dobre samopoczucie i zdolności poznawcze.

1. Zapewnij kotu stymulację umysłową i fizyczną

Koty, podobnie jak ludzie, muszą „trenować” swój mózg! Regularna zabawa i rozwiązywanie łamigłówek mogą pomóc w utrzymaniu funkcji poznawczych.

Zabawy interaktywne, np. wędką lub laserkiem. Puzzle z jedzeniem – kot musi się trochę „nagłówkować”, by zdobyć smakołyk. Krótkie spacery na smyczy (jeśli kot je toleruje).

Te czynności pomogą zachować mózg Twojego kota w młodości.

2. Dieta wspierająca zdrowie mózgu

Dieta bogata w kwasy tłuszczowe omega-3, przeciwutleniacze, witaminy z grupy B i argininę może wspomóc funkcjonowanie mózgu starszego kota.

Niektóre komercyjne karmy dla kotów seniorów są specjalnie opracowane, by wspierać funkcje poznawcze. Można również skonsultować się z weterynarzem w sprawie suplementacji oleju z łososia lub witamin.

Przeczytaj także: 10 najlepszych podajników spowalniających jedzenie dla kotów i podajników-puzzli

Jak ułatwić życie kotu z demencją?

Jeśli Twój kot cierpi na demencję, pomocne może okazać się wprowadzenie pewnych zmian w jego otoczeniu.

Istnieje kilka zasad, które ułatwią życie z kotem z upośledzeniem funkcji poznawczych.

1. Nie zmieniaj ustawienia przedmiotów

Kuweta, miski, legowisko – wszystko powinno pozostać na swoim miejscu. Koty z demencją mogą zapominać, gdzie znajdują się ich podstawowe rzeczy, więc stałość jest kluczowa

2. Zapewnij spokojne środowisko dla kotów geriatrycznych

Starsze koty często stają się bardziej wrażliwe na stres. Warto unikać nagłych zmian w domu, nie przestawiać mebli, nie wprowadzać nowych zwierząt i zapewnić kotu ciche, spokojne miejsce do odpoczynku.

Produkty takie jak feromony w sprayu (np. Feliway) mogą pomóc zmniejszyć lęk.

3. Regularnie odwiedzaj weterynarza

Starsze koty potrzebują regularnej opieki, aby nadal dobrze się starzeć. Medycyna weterynaryjna szybko się rozwija w dziedzinie geriatrii i możesz być zaskoczony, jak dobrze Twój weterynarz może pomóc Twojemu pupilowi.

Nie ma wątpliwości: koty z demencją reprezentują koty o specjalnych potrzebach. Wiemy jednak, że jest wielka nagroda w trosce o najmniejsze z nich, nawet jeśli jest to „tylko kot”.

Podczas gdy Twój futrzany anioł może wymagać od Ciebie pewnych dostosowań, nie ma wątpliwości, że nagroda za pomoc kotu w dożyciu późnego wieku jest wielka. Nie zapomnij o pomocy zaufanego weterynarza: ta osoba będzie miała wiedzę, której potrzebujesz, aby podejmować najlepsze decyzje dla swojego kota.