Kamienie pęcherza moczowego u kotów: następstwo i leczenie​

Udział Email Pinterest Linkedin Twitter Facebook

Zbliżenie na kota odpoczywającego obok mokrego dywanu

Kamienie pęcherza moczowego mogą nie być najczęstszym problemem zdrowotnym u kotów, ale jeśli już się pojawią, mogą powodować poważne komplikacje. Często wiążą się z trudnościami w oddawaniu moczu i mogą prowadzić do groźnych niedrożności dróg moczowych.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej temu, czym są kamienie pęcherza moczowego u kotów, jakie są ich rodzaje, jakie objawy mogą wywoływać oraz jakie metody leczenia są dostępne.

Czym są kamienie pęcherza moczowego u kotów?

Kamień pęcherza moczowego to nic innego jak twarda, krystaliczna struktura mineralna, zwykle o kształcie kulistym lub owalnym, która może tworzyć się w pęcherzu kota. Podobny problem dotyczy nie tylko kotów, ale także ludzi, psów i innych zwierząt.

Obecność kamieni może prowadzić do podrażnienia ściany pęcherza, co skutkuje częstszym oddawaniem moczu, wysiłkiem przy mikcji, nietypowym oddawaniem moczu w domu oraz obecnością krwi w moczu. Jednak niektóre koty mogą nie wykazywać żadnych wyraźnych objawów.

Należy pamiętać, że symptomy towarzyszące kamieniom pęcherza nie są unikalne dla tego schorzenia. Mogą również występować przy infekcjach dróg moczowych, idiopatycznym zapaleniu pęcherza moczowego, a nawet w wyniku problemów behawioralnych. Wszystkie te dolegliwości zaliczane są do zespołu chorób dolnych dróg moczowych kotów (FLUTD).

Największym zagrożeniem związanym z kamieniami pęcherza jest możliwość wystąpienia zagrażającej życiu blokady dróg moczowych, co wymaga natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.

Ponieważ objawy takie jak częste oddawanie moczu, wysiłek przy mikcji czy obecność krwi w moczu mogą wskazywać na różne schorzenia wchodzące w skład zespołu FLUTD, a ryzyko zagrażającej życiu niedrożności cewki moczowej zawsze istnieje, każdy kot wykazujący te symptomy powinien jak najszybciej zostać zbadany przez weterynarza.

Jeśli zauważysz, że Twój kot próbuje oddać mocz, ale nie jest w stanie nic wydalić, a dodatkowo wykazuje inne objawy, takie jak apatia, wymioty czy brak apetytu, sytuację należy traktować jako nagły przypadek wymagający natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.

Przyczyny kamieni pęcherza moczowego u kotów

Wizualna reprezentacja kamieni moczowego pobranych z układu moczowego kota, posiadająca zróżnicowaną wielkość, kolory i fakturę.

W przypadku pęcherza moczowego można utworzyć różne właściwości kamieni. Przyczyny ich działania mogą być różne.

Chociaż koty mogą rozwinąć co najmniej cztery różne typy kamieni moczowych, w większości przypadków winowajcami są dwa główne rodzaje: struwity (fosforan magnezowo-amonowy) oraz kamienie szczawianu wapnia. Każdy z nich powstaje z innych przyczyn.

Struwity – najczęstszy typ kamieni moczowych u kotów

Kamienie struwitowe tworzą się w zasadowym (niekwaśnym) moczu i najczęściej dotykają młodszych kotów poniżej 7. roku życia. Ich powstawanie może być związane z dietą bogatą w magnez i fosfor. Choć problem może wystąpić u każdej rasy, szczególnie narażone wydają się koty rasy Ragdoll. Dodatkowo, ryzyko wystąpienia kamieni struwitowych jest wyższe u kotów płci męskiej, zwłaszcza wykastrowanych.

Kamienie szczawianu wapnia – inny mechanizm, inne ryzyko

Kamienie szczawianu wapnia częściej pojawiają się u starszych kotów powyżej 7. roku życia i powstają w środowisku kwaśnego moczu. Podobnie jak w przypadku struwitów, istnieją rasy bardziej podatne na ich rozwój – Ragdoll ponownie znajduje się na liście, choć nie jest jedyną narażoną rasą.

Dieta również może odgrywać rolę w ich powstawaniu, szczególnie jeśli kot otrzymuje nadmiar wapnia lub spożywa pokarm, który nadmiernie zakwasza mocz. Około 25% kotów z kamieniami szczawianu wapnia ma podwyższony poziom wapnia we krwi. W większości przypadków jest to związane z idiopatyczną hiperkalcemią – schorzeniem o nie do końca poznanej przyczynie, ale na szczęście możliwym do leczenia.

W przeciwieństwie do psów, u których kamienie struwitowe często są powiązane z infekcjami dróg moczowych, u kotów żaden z tych typów kamieni nie ma związku z infekcjami układu moczowego.

Jak powstają kamienie moczowe u kotów?

Niezależnie od rodzaju kamienia, proces ich formowania przebiega w podobny sposób. Jeśli w moczu znajduje się zbyt duża ilość minerałów, mogą one wytrącać się w postaci drobnego osadu na dnie pęcherza moczowego. To prowadzi do podrażnienia jego ścian, na co organizm kota reaguje wydzielaniem śluzu. W efekcie kryształki mineralne łączą się z cząsteczkami śluzu, a z czasem tworzą coraz większe kamienie.

Aby lepiej to zobrazować, wyobraź sobie szklankę wody, do której dodajesz sól. Jeśli wsypiesz jej niewielką ilość, sól całkowicie się rozpuści. Jednak jeśli będziesz dosypywać więcej, w pewnym momencie roztwór stanie się przesycony, a sól zacznie się osadzać na dnie. Podobny mechanizm zachodzi w pęcherzu moczowym kota, prowadząc do powstawania kamieni.

Leczenie kamieni moczowych u kotów

Jak wspomniano wcześniej, każdy kot wykazujący nieprawidłowe zachowania związane z oddawaniem moczu powinien zostać zbadany przez weterynarza, aby ustalić przyczynę problemu. Pierwszym krokiem w diagnostyce zazwyczaj jest pobranie i analiza próbki moczu.

Jeśli kot ma kamienie szczawianowo-wapniowe, jego mocz będzie miał odczyn kwaśny. W przypadku kamieni struwitowych, pH moczu będzie zasadowe. Pod mikroskopem można wykryć kryształy szczawianu wapnia lub struwitu, choć ich obecność nie jest regułą – mogą występować kryształy bez obecnych kamieni i na odwrót.

Wyniki badania moczu mogą skłonić weterynarza do przeprowadzenia dalszej diagnostyki, np. badania pęcherza za pomocą zdjęć rentgenowskich (RTG) lub ultrasonografii (USG). Na RTG kamienie moczowe pojawiają się jako jasne, białe obiekty. W przypadku USG kamienie blokują fale dźwiękowe, tworząc charakterystyczny czarny cień na dnie pęcherza.

Opcje leczenia

Po potwierdzeniu obecności kamieni istnieją dwie główne metody ich usunięcia – każda ma swoje zalety i wady.

Chirurgiczne usunięcie kamieni
Kamienie moczowe są dla kota bolesne i mogą prowadzić do groźnej niedrożności dróg moczowych, szczególnie u kocurów. Najszybszym sposobem ich usunięcia jest operacja zwana cystotomią. Większość weterynarzy jest w stanie wykonać ten zabieg, a koty zazwyczaj bardzo dobrze się po nim regenerują.

Rozpuszczanie kamieni za pomocą specjalistycznej diety
Innym sposobem leczenia jest próba rozpuszczenia kamieni poprzez podawanie kotu specjalnej karmy weterynaryjnej. Ta metoda ma jednak pewne ograniczenia.

Działa tylko na kamienie struwitowe – Kamienie szczawianowo-wapniowe nie mogą zostać rozpuszczone dietą i muszą zostać usunięte chirurgicznie. Ponieważ nie ma stuprocentowego sposobu na określenie rodzaju kamieni przed ich usunięciem, istnieje około 50% szans, że dieta okaże się skuteczna.
Czas działania– Rozpuszczanie kamieni dietą może trwać kilka tygodni, a czasem nawet ponad dwa miesiące. W tym czasie kot może nadal mieć problemy z oddawaniem moczu, a ryzyko zablokowania dróg moczowych pozostaje wysokie.

Wypłukiwanie kamieni z pęcherza
U kotek czasami możliwe jest przepłukanie pęcherza moczowego za pomocą techniki zwanej urohydropropulsją. Procedura ta wymaga znieczulenia i może być stosowana tylko w przypadku bardzo małych kamieni. U kocurów jest to metoda rzadko stosowana, ponieważ nawet drobne kamienie mogą utknąć w ich wąskiej cewce moczowej.

Jak zapobiegać nawrotom kamieni pęcherza moczowego u kotów

Kot jedzący posiłek ze swojego miski

niezawodną metodą wykonania kamieni w pęcherzu moczowym jest karmienie kota stosowania dietą.

Zapobieganie kamieniom moczowym u kotów

Najpewniejszym sposobem na zapobieganie kamieniom moczowym u kotów jest stosowanie specjalistycznej diety weterynaryjnej, przeznaczonej do tego celu. Tego typu karmy są zazwyczaj ubogie w magnez i fosfor oraz mają odpowiednio zbilansowane pH, aby zapobiegać powstawaniu zarówno kamieni szczawianowo-wapniowych, jak i struwitowych.

Aby dieta była skuteczna, kot musi spożywać ją wyłącznie. Większość tych karm jest dobrze zbilansowana i może być stosowana także u innych kotów w domu przez dłuższy czas, z kilkoma wyjątkami.

Jeśli dieta weterynaryjna nie jest możliwa do wprowadzenia (np. ze względu na koszty lub wybredność kota), warto przynajmniej zwiększyć ilość przyjmowanych płynów, aby mocz był bardziej rozcieńczony.

Można to osiągnąć poprzez:
– Podawanie większej ilości mokrej karmy.
– Dodawanie wody do suchej karmy.
– Zachęcanie kota do picia poprzez ustawienie kilku misek z wodą lub użycie fontanny dla kotów.

Niestety, same te metody nie są tak skuteczne jak dieta weterynaryjna, a ryzyko nawrotu kamieni wciąż istnieje.

W rzadkich przypadkach powstawanie kamieni może być wynikiem choroby podstawowej, która wymaga leczenia. Przykładem jest  idiopatyczna hiperkalcemia, która przyczynia się do powstawania kamieni szczawianowo-wapniowych.

Podsumowanie

Choć kamienie moczowe u kotów występują rzadziej niż inne problemy układu moczowego, takie jak infekcje dróg moczowych czy idiopatyczne zapalenie pęcherza, mogą stanowić poważne zagrożenie, zwłaszcza ze względu na ryzyko zatkania cewki moczowej.

Jeśli kot wykazuje objawy częstego oddawania moczu, nieprawidłowego oddawania moczu lub wysiłkowego oddawania moczu, należy jak najszybciej skonsultować się z weterynarzem. Warto również pamiętać, że jeśli kot próbuje oddać mocz, ale nie produkuje żadnej uryny, jest to stan nagły wymagający natychmiastowej pomocy weterynaryjnej.

Avatar photo

Dr. Chris Vanderhoof, DVM, MPH

Dr Chris Vanderhoof ukończył Virginia-Maryland College of Veterinary Medicine (VMCVM) w Virginia Tech w 2013 r., gdzie uzyskał również tytuł magistra zdrowia publicznego. Ukończył rotacyjny staż w Red Bank Veterinary Hospital w New Jersey i obecnie pracuje jako lekarz ogólny w rejonie Waszyngtonu. Dr Vanderhoof jest również copywriterem specjalizującym się w dziedzinie zdrowia zwierząt i założycielem Paramount Animal Health Writing Solutions, które można znaleźć na stronie www.animalhealthcopywriter.com. Dr Vanderhoof mieszka w rejonie Północnej Wirginii ze swoją rodziną, w tym 3 kotami.