Osobowość i temperament
Jeśli marzysz o kotku, który przez całe życie wygląda jak kociak, rasa Singapura może być idealnym wyborem. Te miniaturowe koty są jednymi z najmniejszych na świecie – dorosłe osobniki ważą średnio około dwóch kilogramów. Mają cichy głos, który pasuje do ich drobnej postury, a ich duże uszy i szeroko otwarte oczy jeszcze bardziej podkreślają „dziecięcy” urok.
Na pierwszy rzut oka kot singapurski wydaje się delikatny, ale pod jedwabistą sierścią kryje się silne, umięśnione ciało. Są zwinne, energiczne i sprawne fizycznie. Ich egzotyczny wygląd podkreślają charakterystyczne „linie geparda” na pyszczku i cętkowana, sepiowa sierść, która na jaśniejszych partiach – klatce piersiowej, pyszczku czy podbródku – przechodzi w kremowe odcienie.
Singapury są też zaskakująco żywiołowe. Choć z pozoru spokojne, są ciekawe świata, zabawowe i bystre. Szybko uczą się sztuczek, dobrze dogadują się z innymi kotami i łagodnymi psami. Mają też opinię wyjątkowo towarzyskich – łatwiej niż przeciętny kot nawiązują kontakt z ludźmi.
Trudno się dziwić, że tak łatwo je pokochać. Po drzemce chętnie wędrują za opiekunem po mieszkaniu, czasem wydając charakterystyczne, ciche dźwięki. Singapury nie przepadają za samotnością – wolą towarzystwo, niezależnie czy to człowiek, inny kot czy pies. Brak uwagi może prowadzić do frustracji i destrukcyjnych zachowań, dlatego warto zadbać, by nie czuły się pominięte. Przy odpowiedniej dawce czułości stają się czułym, zaangażowanym towarzyszem na lata.


Pielęgnacja
Odżywianie
Pielęgnacja
Ćwiczenia
Zdrowie
Koty singapurskie nie mają szczególnych wymagań, ale warto uważać na tendencję do tycia w późniejszym wieku. Zamiast karmienia „na oko”, lepiej podawać im odmierzone porcje dobrej jakości karmy – najlepiej komercyjnej, z mięsem lub rybą jako głównym składnikiem.
Dzięki krótkiej, przylegającej sierści kot singapurski nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Choć nie jest to konieczne, warto czesać go raz lub dwa razy w tygodniu, żeby ograniczyć linienie i pozbyć się martwych włosów. Regularne czesanie zmniejsza też ryzyko tworzenia się kul włosowych.
Ze względu na energiczny charakter singapura dobrze jest również regularnie przycinać mu pazury — zwłaszcza jeśli nie ma okazji do naturalnego ich ścierania. Przycinanie pazurów najlepiej wykonywać odpowiednim obcinaczem, zachowując ostrożność, by nie uszkodzić delikatnego unerwienia.
Singapurskie koty mogą być drobne, ale to prawdziwi sportowcy – potrafią skakać wysoko i z dużą precyzją. Najlepiej odnajdują się w środowisku, które pozwala im się ruszać i eksplorować, dlatego warto zadbać o wysoki drapak, co najmniej jeden mniejszy oraz zestaw różnorodnych zabawek.
Ze względu na ich inteligencję, dobrze sprawdzają się zabawki interaktywne i logiczne, które angażują nie tylko ciało, ale i umysł. Koty tej rasy zachowują swoją kocięcą radość życia na długo po osiągnięciu dorosłości. Nie trzeba ich specjalnie zachęcać do zabawy – wystarczy zostawić je same w domu, a znajdą sobie zajęcie.
Koty rasy singapurskiej są ogólnie zdrowe, ale u niektórych osobników może występować dziedziczne schorzenie znane jako niedobór kinazy pirogronianowej (PKD). To wrodzona wada enzymu, która może prowadzić do niedokrwistości hemolitycznej. Mimo tej diagnozy, przy odpowiedniej opiece i regularnych badaniach, koty z PKD mogą żyć długo i komfortowo.
Historia
Wierz lub nie, ale koty singapurskie wywodzą się od zwierząt ze schronisk – przede wszystkim od tzw. „kotów z kanałów” (ang. drain cats) z ulic Singapuru. Historia zaczęła się, gdy para hodowców, Hal i Tommy Meadow, przywiozła kilka takich kotów do Stanów Zjednoczonych. Były to małe koty o brązowawym, pręgowanym futrze – wygląd charakterystyczny dla wielu ulicznych kotów w Azji Południowo-Wschodniej.
Genetycy sugerują, że singapury mogą mieć wspólne korzenie z kotami syjamskimi, abisyńskimi i birmańskimi. I to nie tylko teoria – badanie DNA z 2008 roku wykazało wyraźne powiązania genetyczne między kotami singapurskimi a birmańskimi.
Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów (TICA) oficjalnie zarejestrowało rasę w 1979 roku. Z kolei Stowarzyszenie Miłośników Kotów (CFA) uznało ją w 1982 roku, a sześć lat później przyznało jej pełne prawa wystawowe.
Obecnie koty singapurskie cieszą się uznaniem na całym świecie. W Singapurze zostały nawet ogłoszone skarbem narodowym i występują pod nazwą Kucinta – co w języku malajskim oznacza „kot miłości” albo „ten, którego kocham”.


Standard rasy
Oczy
Kot singapurski ma duże, migdałowe oczy o wyraźnym skośnym ustawieniu. Oczy są rozstawione na szerokość co najmniej jednego oka. Preferowane są kolory: żółty, zielony lub orzechowy; inne barwy nie są dopuszczane na wystawach.
Nogi i łapy
Ogon
Standard rasy
Ciało
Ciało kota singapurskiego jest niewielkie, ale dobrze umięśnione i zwarte. Dorosłe osobniki ważą zazwyczaj od 2 do 4 kg.
Głowa
Głowa kota singapurskiego jest zaokrąglona, z wyraźnie zaznaczonymi poduszeczkami wąsów, średnio krótką i dobrze rozwiniętą kufą, mocną brodą oraz tępym nosem.
Uszy
Uszy są duże, szerokie u nasady, lekko zaostrzone na końcach, z wyraźnie zaznaczonymi, głębokimi miseczkami.
Płaszcz
Kolor
Często zadawane pytania
Ile kosztuje Singapura – rasa kota ile kosztuje kot?
Singapura – rasa kota koty kosztują pomiędzy $1500 - $2000.
Jak duże są koty tej rasy?
Singapura – rasa kota koty mają tendencję do mały pod względem wielkości. W pełni dorosły Singapura – rasa kota Kot może ważyć od 2 - 4 kg lub więcej i mają wysokość od około 18 - 20 cm cali wysokości.
Jak długo? Singapura – rasa kota koty żyją?
Średnia długość życia Singapura – rasa kota Jest 12-13 lat.